دانشجویان مواد دانشگاه تجن

گرچه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید، هیچ راهی نیست که آن را نیست پایان، غم مخور

دانشجویان مواد دانشگاه تجن

گرچه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید، هیچ راهی نیست که آن را نیست پایان، غم مخور

آخر فصل دوم

فصل دوم قصه ی ما به سر رسید، با همه ی پستی ها و بلندی ها، با همه ی غم ها و شادی ها، با همه ی ناز و اداها، با همه تلخی ها و شیرینی ها، با صبر و بی تابی ها، با همه همه همه همه لحظه ها وداع شد. نمی شود تصور کرد که این سه ماه چگونه گذر می شود و چگونه دوباره به منزل خود بازخواهیم گشت، اما با این حال این بار هم گذر عمر برنده ی قصه شد و فردا می شود امروزو امروز می شود دیروز.
اما نکته ای باقیست و آن هم این که درست است که قصه ی این فصل تمام شده است اما راه دراز است و فصل های دیگر باقیست و کلاغه هنوز به آخر آخر تمام قصه نرسیده است.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد