دانشجویان مواد دانشگاه تجن

گرچه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید، هیچ راهی نیست که آن را نیست پایان، غم مخور

دانشجویان مواد دانشگاه تجن

گرچه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید، هیچ راهی نیست که آن را نیست پایان، غم مخور

دلتنگی

چه قدر سخت می گذرد روزهایی که از هم دوریم. امروز روز فریاد دل است فریاد بهر تنگی دل است دلتنگی روز هایی که گذشته است گرمی و صفایی که هنوز بر نگشته است گرمی حضور سبز دوستان صفایی که دنیا را کرده بود بوستان بوستان انس و الفت جاودانه که همیشه در این یاد مانده اما هنوز زنده است امید وصال بر پا شده است یک جدال جدال وجودم با زمان دم به دم پافشاری می کند این دل هر دم تا که باز بیند رخ دوستان از نو باز یابد بوستان
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد